Enes(r.a) anlatmıştır:
Rasulullah (s.a.v.) cuma günü, sırtını dayadığı bir kütüğün yanında hutbe okurdu.
Cemaat çoğalınca:
- "Bana bir minber yapın" dedi.
Rasulullah (s.a.v.) için iki basamaklı bir minber yapıldı. Rasulullah hutbe okumak üzere minberin üzerine çıkınca, kütük Rasulullah'a (s.a.v.) olan özleminden dolayı ağladı.
Ben mesciddeyken, kütüğün özlem duyarak inleyip ağladığını duydum. Rasulullah (s.a.v.) minberden ininceye kadar durmadan ağladı.İnip kütüğü okşadıktan sonra sustu.
Hasan Basri bu hadisi anlattığında ağlamış ve şöyle demişti: Allah'ın kulları! Aziz ve Celil olan Allah'ın yanındaki derecesinden dolayı kütük, Rasûlullah'a (s.a.v,) özlem duyarak ağlayıp inlediğine göre, siz onunla karşılaşıp buluşmak için özlem duymaya daha çok hak sahibisiniz.
(Kaynak ;Hz Muhammed ve İslamiyet-Medine Dönemi-cilt ;1-2,sh:132M.Asım Köksal ve 19.mektub-Mektubat S.Nursi-)